Ze /gar/
Zatrzymuję zegar życia tik-tak coraz
wolniej płynie
sekundy,minuty godziny coraz wolniej
odliczają moją
pseudo egzystencję jestem nikim odebrałeś
mi to
co miałam siebie, godność, miłość
zaufanie
jestem niczym pustą szmacianą lalką z
której
wyrzuciłeś trociny
Nie ma mnie a może nigdy mnie nie było ?
autor
Paulla Sz.
Dodano: 2009-07-15 10:16:33
Ten wiersz przeczytano 876 razy
Oddanych głosów: 20
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (18)
hmm...smutne refleksje ,ale dobrze ze są człowiek
jest silny porażki go wzmacniają..
Czasami za siebie warto tylko splunąć i po prostu iść
dalej.
Najsmutniej wygląda ta szmaciana lalka bez trocin.Ale
w teatrze życia zagraj inną rolę. Powodzenia.
Bardzo smutny wiersz,przychylam sie do słów
Wiktora.Pozdrawiam.
niestety nie mamy zadnego wplywu na jego upływajce
chwiel i ich odmierzanie...pozdrawiam...
Pauloo..co tak smutnie,zawsze było wesoło dzisiaj
odwiedziło nas smuta- skowo...deprecha jaka czy co???
nakręć czas, otwórz nowy dzień. nie patrz wstecz..
pozdrawiam ciepło:)
Nie da się czasu zatrzymać, ale z tego co odmierzył
można się wiele nauczyć
tytuł naj ... i tym garem po łbie! (zdecyduj, siebie
czy jego :)
To powinno Cię "otrzeżwić". Kup nowy zegar niech
zacznie odmierzać czas, który Ty zaprogramujesz.
pokaż draniowi gest -Twojego pięknego środkowego
paluszka( możesz ukradkiem -też pomaga) i się
uśmiechnij zacznij żyć dziewczyno SWOIM ŻYCIEM-głowa
do góry -pozdrawiam
Mam nadzieję że ten zegar nadal będzie bić.
Ojej ! Paulinko ... posprzątaj dokładnie dom i konta
, chyba lubisz porządki . Pozdrawiam :)
wyrzuć wszystko w czas przeszlości...żyj pełnią
życia..bo szkoda czasu na smutek ...pozdrawiam
cieplutko
tu Ci Vick Thor mądrze podpowiada, nie pakazuj smutku
twarzy, nie dawaj dla przeciwnika powodów do uciechy,
niech Cię znają wesołą wszyscy wkoło.