Żebro Adama
... i Bóg stworzył kobietę
Całkiem miłe to Żebro Adama,
zwłaszcza kiedy uśmiechnie się
ładnie.
Czasem serce potrafi też złamać,
zatrzepotać rzęsami powabnie.
A zaczęło się całkiem niewinnie
kiedy Adam nudził się okrutnie
łazikując po raju bezczynnie.
Zauważył to Stwórca (ku zgubie).
Gdy obejrzał Adama dokładnie
w oko wpadło wiercące się żebro.
Sen kamienny na niego sprowadził,
i niebawem przez cud z żebrem przebrnął.
Z niego Ewę uczynił - dzikuskę.
I biegała non stop przed oczyma
domagając się wciąż nowych ustępstw.
Aż skusiła. Raj mógł powspominać.
I przez wieki na pokusę wodzi,
męski ród kokietuje przewrotnie
a on wpada po uszy, czyż nie dziw?
Małe Żebro co musi żyć psotnie ;-)
i do dziś chodzi zadumany jaki cud uczynił ;-)
Komentarze (102)
Smutnyanioł,
cóż, chciałem czymś leciutkim rozweselić aby nawet
smutne anioły uśmiechnęły się ;-)
Pozdrawiam
Marcepani,
;-))
Dzięki za odwiedziny.
PLUSZ 50,
fajnie, że wpadłeś na poczytanie z komentarzem.
Pozdrawiam
TZW,
kto wie... ;-)
Pozdrawiam
Bardzo ładnie opisałeś Adama i Ewę:)dzikuskę
heh...pozdrawiam serdecznie
:)) fajnie.
Fajny pomysł i wykonanie...
+ Pozdrawiam
Ostatnio trochę nadrobiłam u Ciebie zaległości, cieszę
się, ponieważ piszesz dobre wiersze, szkoda, że do
Varansi nie chcesz się wybrać.
Pozdrawiam :)
TZW,
małe jest sprytne ;-)
Dzięki za mie odwiedziny.
Pozdrawiam
Julio,
miło, że tak odbierasz te strofki.
Dzięki za odwiedziny i komentarz.
Pozdrawiam :-)
Fajnie napisane, z humorem:)
Podoba mi się, małe a jakie sprytne:))
Jest inne żebro też znane, już wolę to małe:))
Pozdrawiam Mariuszu serdecznie:)
Bardzo sympatyczny odbiór,dużo humoru i przymrużenie
oka:)pozdrawiam.
Waldi1,
oj, tak ;-))
Dzięki za wizytę i komentarz.
Pozdrawiam
Waldi1,
oj, tak ;-))
Dzięki za wizytę i komentarz.
Pozdrawiam
Oj piękna jest ta dzikuska.. z żebra Adama ..nie
jednego z zmusi by padł na kolana ..