Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Zegar życia

Siedzę w ciemnym pokoju
Otacza mnie tylko
pustka oraz błoga cisza
nie wiem co wokoło mnie się dzieje
jedyne co słyszę to jakiś stukot
czy to jest jakiś zegar ?
ja go przecież nie mam

stukot wydaje się być równy
tak jakby coś odliczało
odliczało czas, który siedzę w pokoju tym
kap… kap… kap…
tak to zegar
i tak siedząc odliczam te stuknięcia
ale co to się dzieje ?
nagle te stukniecie nie jest słyszalne
, gdzieś się zgubiło?
Co się stało?
Teraz dopiero zrozumiałem ten zegar
to ma dłoń ,
A ten czas te sekundy to tylko krople krwi…
Wraz z ostatnim stuknięciem
Wydobył się krzyk
Krzyk cichy lecz głośny jednocześnie.
Słowo „przepraszam”
Jak prawdziwe i jak sztuczne zarazem
Miało oznaczać skruchę i prośbę o przebaczenie

autor

goR

Dodano: 2006-06-04 00:10:31
Ten wiersz przeczytano 440 razy
Oddanych głosów: 7
Rodzaj Bez rymów Klimat Zimny Tematyka Życie
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (0)

Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »