Żelazna droga
Dwa pociągi rozpędzone
Gnają poprzez pola, lasy
Ciemność widać tuż za oknem
Stukot kół odmierza czas
Nagle blaskiem swym poraża
Z naprzeciwka smocza głowa
Wpada, z całą siłą
Łamie się żelazna droga
A z nią życie
Miej ich w opiece Boże
/I.Ok./
autor
Czatinka
Dodano: 2012-03-05 10:26:56
Ten wiersz przeczytano 938 razy
Oddanych głosów: 21
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (16)
Bardzo dobry wiersz.Pozdrawiam serdecznie+++
Dużo emocji zawarłaś w tych kilu słowach. Pozostaję w
milczeniu+
..... + ..... Tylko słychać szum płynących
łez....Życie jest tak kruche,...a ludzie nadal są nie
rozumieją..., smutne
[*]za tych co odeszli.....
:)
"Łamie się żelazna droga
A z nią życie
Miej ich w opiece Boże"
Pozdrawiam.
Brak słów. Chylę czoło. Pozdrawiam
\Miej ich w opiece Boże\
A Tobie Czatinko, dziękuję za ten wiersz.
Pozdrawiam:)
Tragedia narodowa. Pogoń za cywilizacją, autostrady,
stadiony , miliardowe wydatki a kolej na pywatę -
spółki - wór budżetowy dziurawy, kryzys
no i skutki. Błędów popełnionych w tragedii nie
naprawimy, jedynie zmarłym Wieczne odpoczywanie
racz im dać Miłosierny Panie, poszkodowanym powrotu
do zdrowia, a decydentom nie poskąp rozumu. Pozdrawiam
pomilczę - bo po cóż są
Czatinko, tragedia porażająca. Jak sobie pomyślę o
tych trzech maszynistach, którzy widzieli się do
końca, a dopiero na koniec zobaczyli co się stanie...
Napisałbym żelazna droga, zamiast torowa. Może
stalowa? Pozdrawiam ciepło
piękne i wzruszające to strasze ludzie jadą do pracy
do rodziny na wycieczki studenci i żadne z nich nawet
nie pomyśli że udało się ostatnią podróż ehh takie to
życie niestałe pozdrawiam
[*]
To jest TRAGEDIA! Każdy nasz dzień, może być ostatnim,
więc cieszmy się chwilą.
Żyjmy tak,żeby nikt przez nas nie płakał.
Modlę się za ich dusze. Pozdrawiam.
Pojęcia nie mieli, gdy w pociąg wsiadali,
że po śmierć jechali!
Pozdrawiam!