ZIEMI DUSZE
Litości!
Świat składa się z litości.
A z czego poczęła się wojna?
Litości?
Litości nie było.
Teraz jest jej chyba za wiele
i jeszcze za mało.
Coś tu się zatkało.
Jakby ludzie zaczęli chodzić wspak.
Skąd tyle nienawiści?
A jeden by drugiego kopnął,
nawet gdy tamten już się potknął.
Złość i depresje duszą się tu.
Lekarz nie pomoże.
Sam jest obłąkany.
Ty kochany-
już nie kochasz.
Smog i dym miasta cię zaślepił
i ogłuszył.
Nawet mały płaczący chłopczyk
cię nie poruszył.
Tyle piękna na tej ziemi,
a człowiek jeden drugiego niszczy.
Niech twój dobry sen się w końcu ziści.
autor
notted`aria*
Dodano: 2011-06-04 02:13:22
Ten wiersz przeczytano 439 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
/JanuszPrzetacznik/ jeśli ci się nie podoba to nikt
nie każe ci tego siłą czytać. Proste.
Wiemy jaki jest swiat ale jak go zmienic nie wie nikt
niestety.
Realnie osadzony w rzeczywistosci ,refleksyjny
wiersz.
Pozdrawiam z daleka.
Witaj
Podoba mi się. Krótko i treściwie - do rymu - i
prawdziwie:)
Pozdrawiam!