Zimorodek

Wiersz inspirowany powieścią Haruki Murakami'ego pt."Kronika ptaka nakręcacza"

Czy początek zawsze musi być poprzedzony końcem?
Czy po końcu zawsze coś zaczyna się na nowo?
Dlaczego kufel piwa nie może zamienić się w zimorodka?
I odlecieć hen?
Ja, tutaj, teraz, przy kuflu z piwem, to moja rzeczywistość.
Ptaszek latający – cudza, może nieczłowiecza.
Czy te rzeczywistości nigdy się nie zderzą, nie pojadą wspólnym torem?
A jeśli jednak biją o siebie nieustannie i mkną jedną koleiną?
O ja niewidomy!
Wydałem pieniądze, ktoś je zarobił.
Czy zawsze zachowana jest ta zależność?
Czy te pytania mogą zmieścić się w jednym wierszu?
Czy zdążę znaleźć na nie odpowiedź nim minie moja wieczność?
Nie wiem…
Dopiję mojego zimorodka…

autor

rudibraun

Dodano: 2009-02-18 19:28:13

Ten wiersz przeczytano 1831 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie