Złoty klucz
Nie trzeba być wcale bogaczem
Nieważne brylanty ni złoto
Największą wartością i cnotą
Jest gdy ktoś ze szczęścia zapłacze
Zapłacze że kochasz go szczerze
Że sercem usłużysz w potrzebie
Gdy czasem się w smutku zagrzebie
Swą przyjaźń mu złożysz w ofierze
Wśród wielkich słów świata i małych
Są słowa dla wielu zaklęte
Dla innych jak chleb są..... jak święte
Od zawsze na świecie istniały
Bóg stworzył człowieka dla duszy
Dał serce ......klucz złoty do niego
Zapyta nas kiedyś...... dlaczego
Ten klucz nam od rdzy się rozkruszył
Wojtku..... i to jest ta metafora , że złoty był a zardzewiał , gdyby żelazny to byłoby zbyt naturalne .
autor
julka56
Dodano: 2008-04-28 00:55:32
Ten wiersz przeczytano 1917 razy
Oddanych głosów: 30
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (16)
Nie wszystkozłoto co się świeci i dlatego zardzewiał.
"Złoty klucz" odpowiedzią dość ciekawe? ;-)
refleksyjny dobry wiersz, treść i puenta bardzo mądra
- istota życia nie tkwi w posiadaniu bogactwa -
zgadzam się w 100%.
Cudowny wiersz. Masz taki wspaniały dar przekazywania
samej esencji życia, a niewątpliwie są nią uczucia.
Trzeba używać serca i tego magicznego klucza by nie
zardzewiał. Wspaniale to zamknęłaś w słowa.
każdy człowiek posiada serce i w zależności jakie
serce wykształci człowiek w sobie takie posiada serce
człowieka nie zawsze mówi prawdę dlatego czasem łzy
mogą być prawdziwe płynące z szczęścia np.szczęśliwe
rozwiązanie długo oczekiwanego Dziecka powrót do
zdrowia ukochanej osoby itp zostawiam swój głos a
najpiękniejsze łzy są
człowieka który z powodu wiary i swego postanowienia
do Boga jest wyśmiewany eliminowany przez otoczenia bo
nie posiada mocy poprostu krzywdzony jest bezbronny
nie może wiele w swojej obronie uczynić
Madry i piekny wiersz. Piekne metafory, nie mozna, nie
pomyslec nad zyciem po przeczytaniu takich slow.
Wiersz zgrabny , zbudowany bezbłędnie, mąadry w
treści.Przyjemna lektura nie ma to a tamto Podoba się
bardzo
Wiersz piękny i mądry w swojej wymowie.
Nie mozna przejść obojętnie obok Twoich wiersz - są
zawsze /przeważnie bo czasem wesołe też są /
bardzo mądre, zawsze maja przesłaniue, przy tym
warsztat likteracki "dopieszczony". Znowu jestem pod
niesamowitym wrażeniem. Ostatniej zwrotki chyba nauczę
się na pamięć.
Nie ma większej wartości niż prawdziwa
przyjaźń,okraszona miłością.Wiersz ciepły,płyną
wersy.Wolę śmiać się ze szczęścia niż płakać,Tobie
też tego życzę.:)
Piękny wiersz o wielkim darze , jaki człowiek
otrzymał.Przyjaźń jest wielkim skarbem.
bardzo piekny i madry w swoim przekazie
wiersz...gratuluje pomyslow i wykonania
Bardzo piękny wiersz.Człowiek stworzony jest do
większych celów"duchowych"jest wielu ludzi o
wrażliwych sercach i duszy,przez co często są
krzywdzeni...a potem cierpią...Miłość jest
piękna...najwspanialsza ale często jest przyczyną
smutku i wielkiego bólu...dlatego ponad tym wszystkim
znalazła się Przyjaźń i chyba nawet Miłość jej nie
dorównuje...każdy pragnie do tego wszystkiego takiego
"złotego klucza"lecz nie każdy, gdy już go ma potrafi
o niego zadbać...nie wiedząc jaki ma skarb...:*
A my odpowiemy ,ze pewno dlatego, ze byl zle
konserwowany... bo to tak jak z miloscia i przyjaznia
...jesli ich nie pielegnujemy to tez ich trwalosc
pozostanie pod znakiem zapytania...Wiersz ladny i taki
bardzo zyciowy ...wiec mi sie podoba...
Kiedy płaczesz ze szczęścia to znaczy jesteś kochana i
kochasz, a klucze zostały włożone do odpowiednich
zamków.Wiersz śliczny gratuluje.