ZŁUDZENIE

Znowu powracam z „przeznaczeniem”
do codzienności.
Z „wyborem”, iż nieświadome
dalej nie jest świadomym!
Na wpół przytomna,
Poddaję się uśpieniu.
Oczekuję mojej dobrej drogi,
mimo, iż czuję gdzie podążać mam.
Przystaję, dając się nieść otoczeniu,
Po prostu - bo tak łatwiej…
Do następnego przebudzenia,
Do tego momentu, gdy
cichy szelest wiatru,
skowrot małego wróbelka,
promień słońca oślepiający,
nieśmiały, słodki smak rosy…
stanie się w swej prostocie istnienia piękny!
Aż otoczenie mnie przerośnie
swym przepychem, i stanie się
nie do zniesienia !
Otworzę znowu oczy,
Tak pragnę już tego pragnienia przebudzenia !

autor

Atnaloy

Napisany: 2009-03-30 Dodano: 2010-04-24 08:34:25

Ten wiersz przeczytano 485 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie