Złudzenie

dla zielonookiej ...

W ciszy istnienia porannej radości
Przenikając głębi uczuć toń
Nie chcąc w swym bólu żadnej litości
Wyciągasz w bezgłośnym wołaniu dłoń

Krzyczysz swą ciszą o opamiętanie
O odpowiedzialność za swe uczucia
Nikt nawet nie spojrzy na twe staranie
Mówią „nie ty od tych myśli snucia”

I tak zrezygnowany tą obojętnością
Tak sponiewierany przez doświadczenie
Patrzysz na Tą ludzkość z wymowną litością
Mając nadzieje że widzisz złudzenie

i to tylko dla tego że cię lubie autor: SiiLVAN

autor

SiiLVAN

Dodano: 2007-03-31 00:02:27

Ten wiersz przeczytano 380 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie