złudzenie
zdawało się jej
że jest gwiazdką z nieba
boskim guziczkiem, błyskotką cenną
którą anioł, niechcący
strącił w morską czeluść bezdenną
zdawało się jej
więc oczy wpatrywała w ten drugi błękit
by tęsknić
by bardziej tęsknić
do sióstr – srebrnych plamek
przeglądających się w oceanie
zdawało się jej do chwili
gdy zrozumiała z bólem
że się myli
że los z niej zadrwił –
jest tylko rozgwiazdą
i daleko jej do gwiazdy
autor
ważka
Dodano: 2010-11-17 20:10:45
Ten wiersz przeczytano 506 razy
Oddanych głosów: 13
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (9)
ten również fajny, szczerze mówiąc radzisz sobie z
nieregularnymi lepiej ode mnie.
ależ przecież rozgwiazda też jest piękna :-) nurkując
zawsze się nimi zachwycam :-)
Niekiedy złudzenia przeradzają sie w marzenia...a te
czasami sie spełniają jesli bardzo pragniemy......wiec
warto wierzyć w ich urzeczywistnienie.
zrozumienie uspokaja duszę......
Trzeba wierzyć..i "trzeba marzyć" :).. M.
trzeba wierzyć, bo wszystko jest możliwe -
przeczytałam z przyjemnością - pozdrawiam:)
lepiej wcześniej niż później pozbyć się złudzeń...
Zaskakujące zakończenie, ale fajny wiersz, :)
Ciekawy wiersz, fajnie się czyta, zaskoczyło mnie
zakończenie:-)