Zraniona Calineczka

Jest to moje zakręcone porównanie...

Zamknięta siedzę pośród cudnej woni.
Jest tu tak wygodnie: miękko i delikatnie.
Ocieranie się o to cudne miejsce,
z każdym mym kolejnym ruchem
rodzi we mnie przyjemny dreszcz.
Ale gdzie ja jestem?

Nagle mój raj zaczyna się powiększać,
a do wnętrza skrada się jakaś dziwna jasność.
Wstaję i poruszam się pomiędzy
delikatnymi ścianami mego domu.
Wreszcie mogę dostrzec ten cudowny kolor,
który mnie otacza.
Ale zaraz....
Stoję nad przepaścią,
Dzielącą mój raj od jakiegoś dziwnego świata.
Aj.... spadam...
Powiew wiatru chciał mnie przytulić, lecz zrzucił w przepaść.
Ał.... potykam się o jakieś ostre krawędzie kolcy
i dziwne zielone powierzchnie.
Oj.... wszystko mnie boli, mam rany.

Upadłam. Tak... leże pod nią.
Pod różą.
Pod mym rajem.
Teraz taka bezradna, krwawię.
Łzy spływają po mej twarzy.
Jestem zdana tylko na siebie.
Czy uda mi się jeszcze powrócić do raju?

...żeby było łatwiej zrozumieć o co mi chodzi parę słó wyjaśnienia: raj - miłość; powiew wiatru - osoba w którą kochamy nieszczęśliwie przytulenie wiatru - zazwyczaj ta osoba myśli że tak będzie dla nas lepiej jednocześnie spychając nas w otchłań łez

autor

bogusiaes

Napisany: 2007-05-09 Dodano: 2007-05-09 20:28:45

Ten wiersz przeczytano 496 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie