ZWIĘDŁE RÓŻE...

Trochę rytm gdzieś pogubił, ale
"mimo bólu ochroniłaś tajemnicę
może przez to zlany potem nocą krzyczę…" :-)

Wiersz podoba mi się co do joty... Jestem pod wielkim
wrażeniem Twego dzieła. Wiersz zwyczajnie zachwyca -
nie razi banałem... Jeden plus to za mało... :)

Tę tajemnicę obroniła, zatem i ja pytać nie będę.
Nie tylko smutek ale boleść duszy.

Wiersz do analizy prosty, ale ciekawy do
interpretacji. Tęsknota, kruche życie, on i ona w
matni. "dotykałem tamtej prawdy(..)ukrytej i
bolącej", "mimo bólu ochroniłaś tajemnicę"- w tym
utworze 'biała śmierć" nie może być kojarzona z
narkotykami, raczej z lekarstwami. "krzyczę"- bo nie
mogę ci pomóc - tajemnica...

twój wiersz urzekł mnie..."nagich zmysłów zwiędłe
róze"tak pięknie zamknąć uczucie w słowa,tak
pięknie,że ąż smutno sie robi czytając.a ten smutek
pachnie różami,bo choć zwiędłe pachną nadal.....

Wiersz poruszył mnie do głębi. Jak wielka i tragiczna
miłość była ( jest) Twoim natchnieniem, jakie
wspaniałe środki wyrazu. Gratuluję , wspaniały wiersz.

Wiersz pełen bólu i prawdy hmmmmmm smutkiem
opleciony...miłość kto ją zrozumie...

Rewelacyjne metafory. Podziwiam!

Wreszcie mogę skomentować Twój wiersz - jest piękny, w
Twoim stylu,
treść i forma jak zawsze dopracowane w każdym calu,
czytam, czytam i podziwiam lekkość ręki autora,
również uwielbiam czytać Twe wiersze. Oczarowały mnie
przepiękne metafory, zresztą cały wiersz.

A ja myślę, że w Pamiętniku, tym o którym kiedyś
napisałeś, gdzieś pomiędzy stronicami, można odnaleźć
zasuszone płatki róż....Nawet pachną jeszcze....jak
Twoje wspomnienia.......A noc...hmm......ciiii....bo
powinna dawać ukojenie...

Smutny, aczkolwiek piekny, ubrany w czarne metafory
wiersz. Pobudza do wyobrazni i wlasnej interpretacji.

Twoj wiersz jest bardzo nastrojowy i refleksyjny a
wspaniale metafoery buduja lekkie napiecie
doprowadzajac przy koncu do finalu, ktory zostawia
pytania bez odpowiedzi.

hmm, hmm, hmm ... :) ciekawy wiersz, poruszający swą
treścią ... tylko w rymach leciutki bałaganik :)

" a ja tulę nagich zmysłów zwiędłe róże
i dotykam twojej twarzy lustrem źrenic"
Te dwie strofy są już sama w sobie piękną poezją,
wiersz może poetycko nastrajać.

piękny wiersz pełen niezwykłych metafor,
z nutką tajemnicy, jak to najczęściej u Ciebie bywa