Zwiędłe uczucia
Przez Ciebie i Dla Ciebie - Jak każdy inny :(
Idzie drogą – nie płacze,
Lecz widać, że w gardle dusi.
Chyba ktoś zrobił z jej uczuć cierpienia i
smutku mieszankę,
Wie, że sama pozbierać się musi.
Patrzy w fale jeziora,
Patrzy w niebo pochmurne.
Myśli: ”Tak, pozbierać się już
pora!
Nie mogę duszy uśmiercić powtórnie.
Uśmiercę ciało, dusza będzie żyć”
Wchodzi na łódkę, odpływa...
Widać piorun, słychać grzmot.
Nie można już pójść...Nie można „w
tył zwrot”
Dusza żyje w wydanej książce.
Ciało (zgodnie z życzeniem) –
pochowane na leśnej łączce.
...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.