Życia błędy
Tęsknię za tobą, nerwy zżeram,
nawet nie myślę o przyczynie.
Czasu mi ogrom to zabiera,
i gdzieś w gęstwinie minut ginie.
Wskazówki szybko przemierzają,
cyferblat mikrej okrągłości.
Ale czy wiedzą, czy też znają,
co brak oznacza tej miłości.
Nie, tego pojąć nikt nie zdoła,
rozumem chwycić pragnień mgnienie.
Kiedy uczucie trwożnie woła,
że nie chce żyć już zapomnieniem.
Że nie chce żyć już samotnością,
ciszą obity aż to boli.
Sponiewierany snu miłością,
marzeniom tęsknot sny wyzwolić.
To tak banalne swym urokiem,
niby prostotą żalu tęsknić.
Ale jak spojrzeć serca wzrokiem,
wszyscy jesteś w tym tak piękni.
Wszyscy jesteśmy zakochani,
szczęśliwi gdy powroty będą.
W pułapkę uczuć już schwytani,
pomni wskazanym prawdy błędom.
Komentarze (4)
Życie uczuciowe człowieka to farsa,dramat i liryka i
co z tego wynika?
Ciekawy wiersz.Piszesz o miłości o tęsknocie.O
gorętszych powrotach i smutnych rozstaniach....+
widać sprawność językową i pomysł, całkiem niezły
Wiersz treściwy, nieźle zrymowany i nie najgorzej
poprowadzony, gratuluje pomysłu i wykonania.