Życiowa mądrość
Płaczesz,
niewiesz co zrobić
ze swą złością
twój świat drży
zapada w ciemność
i znów się objawia
jeszcze piękniejszy
by ponownie upaść,
by zginąć
lecz po każdym upadku
staje się
cudniejszy
mądrzejszy
wyrozumialszy
ale i to nie chroni przed upadkiem
bo życie na tym polega
by upadać i się podnosić
a z każdego dołka wychodzić
cudniejszym
mądrzejszym
wyrozumialszym...
Nie dołujesz się,
walczysz ze zmartwieniami
nie wyzbywając się przy tym pokory
jesteś oazą dla spragnionych wędrowców
przemierzających pustynię życia
Na tym polega Twa cudowność!
Wyrozumiałość to inaczej zrozumienie,
Zrozumienie,że
Nie tylko Ty upadasz!
chcesz by Cię wtedy rozumiano
a czy Ty rozumiesz zbłąkane dusze?
Które szukają swojego Edenu?
Bądź dla innych tym
kim chcesz by byli
Oni dla Ciebie !
I wreszcie na końcu
lecz nie ostatnia
ta któej nieda sie kupić
nikt też nie rodzi się z nią
zdobywamy ją przez lata
doświadczeń
trudów
trosk
a ona jak feniks
powstaje z popiołów
naszych
nadzieji
łez
planów
by wreszcie zatriumfować
i powiedzieć Oto jestem !
Widzisz wtedy, że twoje życie
nie jest
bez sensu
bez nadzieji
bez przyszłości
Mądrość życia udowadnia
że nie wszystko potrafi pojąć rozum
i tym właśnie się różni
od mądrości ludzi...
Nigdy nie trać więc nadzieji
zawsze zdążaj do celu
Zawsze uśmiechaj się do ludzi
by móc powiedzieć do kogoś
"Przyjacielu"
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.