Żywioły - Powietrze

W spirali zdarzeń, targany wiatrem,
Wichrem, co zawsze dmie w oczy.
Zdążam do celu wiedziony światłem,
Które rozjaśnia mrok nocy.

Smagany deszczem łez cierpiętników,
Kroplami potu strudzonych.
Brnę poprzez życie pełne pomników
Czynów, przez innych skończonych.

Mój posąg z piasku, drobin uczynków,
Ciągle buduję od nowa.
Lecz gdy już skończę, w chwili spoczynku,
Zalśni jak masa perłowa.

autor

AndreaDoria

Napisany: 2004-03-11 Dodano: 2004-07-26 18:23:20

Ten wiersz przeczytano 750 razy

Oddanych głosów: 31

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie