O żywocie ludzkim *

Radości –falo, która płyniesz
Po mrocznych głębinach życia
Ty masz odwagę się zbuntować
Wietrze wiej! Falo porwij mnie!
I wyrzuć na brzegu raju!
Chcę być z dala od głębi bólu
Gdzie bytu świadomość
Mrozi moje ciało
A ciśnienie wiecznych potrzeb
Zgniata moje myśli
Ja pragnę leżeć na rozgrzanym piasku
I czuć jak fale pieszczą moje stopy
Czekam na wiatr
Który ożywi najskrytsze marzenia
Śnię o tym jak błękit nieba
Pożera mój mózg!

dla wszystkich którzy marzą

autor

osito81

Dodano: 2005-04-10 16:02:58

Ten wiersz przeczytano 765 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Optymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie