Electi

Heretyk mówi przez nos,
to on mu podpowiada,
jak żyć, co robić,
prowadząc alergików na manowce.

Głośne smarkanie przywołuje,
nieświadome ofiary,
zarażając swietlistymi wirusami
na siedem dni
a potem jest już za późno,
wyobraźnia nigdy się nie skończy.

Zakatarzeni, zakapturzeni i przeźiebieni
w szarych habitach,
z sztywnymi rękawami zamiast chusteczek,
stoją na rogach,
w niewysmarkanym domu z przeciągiem,
wdech i wydech,
w samym centrum złamali pręgierz,
który podtrzymuje chore ciało.
Nie boją się ukwieconych nocników,
ani ich zawartość wylewanej z szóstego piętra.

Pocierają nos, coraz głośniej,
drogą kropelek roznoszą zarazki,
dalej i szybciej,
Tylko wybrani robią to doskonale,
nie plując na innych,
choć ust nie zatykają,
Zarażeni słuchacze szybko odchodzą,
z tego świata,
przeźiębienie wyłącza wszystkie organy,
ciało materialne już nie pracuje.

Na stosie żaden heretyk z nieżytem
nie krzyczy,
od wyziębienia skóry przygasa ogień,
Bylyśmy tu, teraz znikamy,
czekamy na was,
przeźiębionych i zakatarzonych
płomienie dosiegają uśmiechu,
osuszają nos, zatkany na amen,
zużyte chusteczki unoszą się nad stosem.

Electi - doskonali u Katarów

autor

pro-gnostyk

Napisany: 2013-01-31 Dodano: 2013-01-29 11:42:55

Ten wiersz przeczytano 591 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Optymistyczny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie