ja....

Z morskiej piany wyłania się ...człowiek...
oczy przeszyte wielkim cierpieniem,
usta zaciśnięte i w głaz przemienione serce,
w kręgu tajemnic wciąż się obraca
niszczy wszystko co kiedyś kochał
tak delikatny kiedyś
teraz z siłą atlety burzy to co budował,
był wielkim uczonym, pisał wiersze,
budynki piękne projektował,
aż dnia pewnego gdy obudził się
w "złotej komnacie"
zrozumiał że pękło w nim wszystko co cenił
został sam, całkiem sam na ziemi
odtąd smutny, zły i zgorzkniały
przemierza lasy, łąki i pola
szuka serca co zardzewiało
oblodziło i mniej bolało...
to ja... potworem się stałam
taki los świadomie wybrałam.

autor

agentkaa1

Napisany: 2016-03-19 Dodano: 2016-03-19 12:28:52

Ten wiersz przeczytano 1074 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie