Podróż za jeden smutek
Pojadę z tobą skoro tak wyszło,
skoro się uczuć zerwały więzy,
pojadę z tobą by nic nie niszcząc,
pozbyć się w świecie duchowej nędzy.
Ożywić serce które umiera,
uwierzyć w miłość czystą i piękną,
myśli w rozsypce w całość pozbierać,
aby wróciła dla życia wdzięczność.
Ruszajmy razem, choć chętnych wiele,
nie szukam przygód, pragnę odpocząć,
tyś mi jedynym dziś przyjacielem,
pojadę z tobą moja tęsknoto.
Komentarze (20)
Czytając nie mogę się nadziwić:)
Och, uwierzyć w miłość czystą i piękną ...a jeszcze
znaleźć taką byłoby cudownie...
Smutny i piękny wiersz. Pozdrawiam serdecznie.
Dobry tekst na piosenkę, próbuję zanucić :)
Jak ja czytam takie wiersze to takich typów którzy
twierdzą że na beju są same gnioty mam ochotę strzelić
w... No ale ja już nic nie mówię. Chylę czoła:)
Pozdrawiam:)
Zakończenie wieńczy dzieło. Bardzo udany wiersz.
Trochę smutny, ale cóż...Pozdrawiam niezwykle
serdecznie:)
Piękny, nostalgiczny wiersz!!!
Pozdrawiam serdecznie :)))
Cudnie.
Pozdrowienia:)
Brawo za pomysł super napisany. Zakończenie
zaskakujące - i przyjaciel tęsknota.
Pieknie :)
Pięknie w tym wierszu, tak uczuciowo. Lekko się czyta.
Pozdrawiam:)
Tęsknota jest jednym ze stanów.., czy warto
przywiązywać się do niej? Czy faktycznie jest naszym
przyjacielem, czy my sam(e)i jesteśmy
przyjaci(ółką)elem dla same(j)go siebie? Pozdrawiam
serdecznie :)
Piszesz z każdym dniem lepiej brawo.
Ponoć tęsknota umacnia więzy, więc może słusznie
została nazwana "przyjacielem" w Twoim wierszu. Bardzo
ładnie. Pozdrawiam :)
świetny tytuł i piękny, zaskakujący koniec