Smutne wiersze
Dlaczego lubię smutne wiersze
Niosące w strofach błękitną zadumę ?
Dlaczego smutne słowa najszczerszą
Mają wymowę, moc i szacunek ?
To tak jak słyszałbyś swego ducha,
Ocean marzeń swych i przemyśleń.
Jakbyś najświętszej modlitwy słuchał,
A prawdy te przecież najprawdziwsze.
Gdy melancholia chce być ostoją,
A nostalgiczny ten czas w potrzebie,
Zanurzysz tu całą niemoc swoją
I znajdziesz pewnie kawałek siebie.
autor
Drzejan
Dodano: 2013-05-02 00:08:47
Ten wiersz przeczytano 997 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
To tak jak usłyszałbyś swego ducha,
to jakby słysześ własnego ducha -/nie wiem czy moja
podpowiedź jest fachowa, ale ma rytm - 10 sylab.
Czytam dalej i widzę, że w każdym wersie przydałaby
się drobna poprawka, rytmiczność i tzw. oddech
/średniówka/. Nie chciałabym zniechęcać autora, a
zachęcić do przeanalizowania i uregulowania. Czasami
wystarczy drobna korekta, a wszystko ułoży się w
zgrabne strofki.
Bardzo ładny wiersz.Pozdrawiam:)
pewnie tak :-) ładny klimat :-)
Tak już jest..
Jeden woli na smutno, drugi na wesoło:)
Z moja pisaniną to ciekawe zjawisko, kiedy zaczynam
pisać to z myślą "na poważnie" a wychodzi "na wesoło"
miłego!
Gdy melancholia chce być ostoją,
A nostalgiczny ten czas w potrzebie,
Zanurzysz tu całą niemoc swoją
I znajdziesz pewnie kawałek siebie
Witam. Myślę ze więcej, jak kawałek jest nas w naszych
wierszach - całe życie. Dobranoc
Wiersze smutne są tak prawdziwe, bo rodzą się z bólu..
Jedynie pewnej prawdy o życiu..
Pozdrawiam.