Splin

Rozumiem ten wiersz... Napisałaś go o mnie a pewnie i
też o tym co sama czujesz...Widać nie tylko ja tak
odbieram swe życie... +

Marika ma rację,czasami lepiej nie wnikać,nie
wiedzieć,by z rozczarowaniem się nie
spotkać.Uśmiechnij się Inna..jestem pełna uznania
,byłam u Tomasza ,wiem jak trudno doświdrować się do
jego przesłań,Ty to zrobiłaś ...mądra
dziewczyna:))Pozdrawiam Cię:))

kropla drąży skałę....:)

...ale bardzo wzruszyłaś, tak
właśnie...łzą.Westchnąłem cicho.Śliczny "motyl"
tęsknoty, za tym co piękne...Pozdrawiam i uśmiech
zostawiam :-)

Płynny wiersz,pozdrawiam

Doświadczasz czytelnika nastrojami, wczoraj u Ciebie
wesoło, dziś odmiennie. Szkoda utracić to naiwne
spojrzenie na świat, ja ciągle je przywołuję... Ładnie
pokazałaś to w wierszu. :)

Przejmujący wiersz, a jedna łza mówi tyle co tysiąc
słów.Pozdrawiam

Jedna mała łza, a tyle może powiedzieć!
Pozdrawiam serdecznie:)

Płacz bywa zbawienny a łzy oczyszczają duszę. Piękny
wiersz. Pozdrawiam:)

Bardzo smutny i piękny wiersz.

Wycofanie się z życia i przeogromna sutek wewnętrzny,
ale sposób, w jaki został pokazany budzi podziw.
Wiersz dobrze się czyta, jest lekko napisany.
Pozdrawiam :)

Na tak. Uśmiechnij się, może jutro zaświeci słońce dla
Ciebie. Cieplutko pozdrawiam

Tak, Panie Tomaszu, znowu iluzja...
A konkluzja jest taka, że mężczyźni to mistrzowie w
konstytuowaniu tejże... iluzji.


Dziękuję za odwiedziny i komentarze.

ładny chociaż smutny, a szalik niech zostanie ( dobra
jest odrobinka tajemniczości )- cieplutko pozdrawiam:)

O kurcze. Dokładnie tak jest we mnie ostatnio.
Tłumaczę sobie to tym, że nagle nastały dwie pory
roku. Ale to taka znowu iluzja ;)