Tajemnica księżyca
Dawniej księżyc w sobie coś ukrywał,
Lecz poszła w kosmos inicjatywa.
Z nożem do gardła przyłożonym,
Każdy do cienia jest obnażony.
Dawniej księżyc był nieodgadniony,
Lecz człowiek nie chciał być uciśniony,
A dzisiaj, chociaż z pętlą na szyi
Pięści zaciska i szuka chryi.
Dawniej księżyc był dla romantycznych,
Lecz nieprzerwano żądzy zdobywczych,
Więc dzisiaj ktoś moje myśli zabił,
Wyssał sen, że nawet nie krwawi.
Dawniej księżyc był enigmatyczny,
Pokusą dla przeżyć traumatycznych.
Po parapecie do mnie przychodzi,
By mu nikt więcej nożem nie groził.
Komentarze (11)
Jakie dziwne podejście do księzyca ... dla mnie jest
nadal romantyczny .... co z tego, że jakiś astronauta
z niego się na mnie może gapi ;-) .... ale wiersz
nietuzinkowy
/Dawniej księżyc był dla romantycznych,[...]dzisiaj
ktoś moje myśli zabił/...Podoba mi się - chyba
większość z nas tak odczuwa, przemijanie pierwszych
uniesień, wspomnień romantycznych chwil - a
jednocześnie ingerencję człowieka w..."przestworzach"
W wierszu wyrażony jest żal za romantycznym
wizerunkiem a dziś stał się niechcianym towarzyszem
zagadka w wierszu Dobre tempo piękna forma Podoba mi
się klimat dobrze złość wypowiedziana Ogólnie bardzo
ładny wiersz
Ciekawie napisany wiersz prawda księżyc to symbol
zakochanych ,żeby to umiał mówić .On też rozjaśnia
nam drogi .
wiersz bardzo ciekawy .. bo i któż nie zastanawia sie
nad jego dziejami......
...oj dobrze ze księżyc wysoko...i tylko można do
niego wzdychać.....i pieśni śpiewać...
kochamy i marzymy przy blasku ksiezyca,
do niego wzdychamy - gdy na niebo
patrzymy..ladny wiersz.
ile by osob nie bylo to dla kazdego ksiezyc inna ma
symbilistyke ale wszyscy powiedza to samo ze bez niego
smutne byloby niebo i tylko pustka by swiecila ..dobry
i ladny wiersz
pl zastanawia się kto odarł z marzeń księżyc, symbol
zakochanych i marzycieli...tak we współczesnym świecie
coraz mniej jest symboli a coraz więcej " nagiej
prawdy"ładny wiersz
Moze jakbylismy mali to był dla nas wielka kula
nieodgadniona teraz kiedy marzymy patrzymy na ksiezyc
z maslanymi oczyma ,a tak naprawdę wiersz jest
smutkiem tkany.
tajemnica księżyca...jest w nas...a w oczach
gwiazdy.....moze dziś inne granat nieba jest pełen
smogu i złości....ale księżyc ten sam..popatrz
....lekko i z nostalgia napisany...