***
a strachy się lęgną w niewiedzy
w zakrytych półsłowach półświatłach
sekundach wyrwanych z odgłosów
w znaczeniach znaczenia bez końca
a strachy się rodzą w niewiedzy
w ciemnościach nieznanych w półmroku
i trwają w beztrosce i w błędzie
w milczeniu milczenie bez końca
a trwożyć się świat znów zaczyna
na odgłos stukotów półmyśli
i w głębi pustynia straszliwa
istnienia istnienie bez końca
autor
Ananke
Dodano: 2015-10-05 22:26:19
Ten wiersz przeczytano 2037 razy
Oddanych głosów: 23
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (36)
...lęk przed nieznanym...
nienazwanym...niezrozumiałym... do tego wyobraźnia - i
mamy kompendium strachu w ciekawym wierszu -
pozdrawiam.
Boimy się mniej rzeczywistości, jeśli rozumiemy
mechanizmy które ją kształtują. To obejmuje też
wyobraźnię. Nie chodzi o suchą wiedzę.
odwracając tok myślenia; wiedza również niczego nie
wyjaśnia, tylko mnoży pytania. Albert Einstein
powiedział, że wyobraźnia jest wazniejsza od całej
wiedzy..
Bardzo ciekawy, nietuzinkowy wiersz.
Pozdrawiam :-)
Dzięki za każde słowo :)
nie raz sami toworzymy w swym umysle te strachy
ciekawy temat lubie takie wiersze czytac pozdrawiam
milo
Mnie też się podoba, niebanalnie o niewypowiedzianych
lękach, które często przychodzą "w ciemnościach
nieznanych".
Nie zmam się, ale czy miałaby sens rezygnacja z
jednego "się" w wersie "a trwożyć się świat się
zaczyna"?
A może być coś gorszego?
śmierć szczęścia? czy życie bólu, coś gorszego?
refleksyjnie i melancholijnie, ciekawy
temat,,,,pozdrawiam :}
Bardzo ciekawa forma wiersza ale i temat niczego
sobie:)
masz rację, że strachy rodzą się z niewiadomego, ale
powiedz co jest wiadome na tej ziemi? Ciekawa forma
:)
masz rację, że strachy rodzą się z niewiadomego, ale
powiedz co jest wiadome na tej ziemi? Ciekawa forma
:)
Bardzo się podoba :)
Nieznane wzbudza lęk i niechęć. Największym wrogiem
ciemnota. Pozdrawiam, podoba się.