Warkocz kunsztem zaplatany

Ten jej warkocz zaplatany

Jak trudno spośród słów tysiąca
sens i piękno wyłuskać.
Gdy spoglądam na obraz
w nowej formie malowany
nie potrafię powiedzieć co na myśli miał i
co autor pokazać chciał
Ten jej warkocz kunsztem zaplatany,
ten bukiet frezji zapachem nęcący
jej twarz w uśmiechu poranka
zamykam oczy, przywołują ją
była kochanka
Znów tak mi mokro pod oczami
i usta milknąć nie przestają
Chce i pragnę pamiętać zapach tamtych kwiatów
przywołać zapach włosów na moje twarzy
Kiedy to było, jak dalece
uciekło w nie pamięć
ty poeto przywołałeś ja po imieniu
ty włożyłeś mi w dłoń kamyk.
Szukam go w pamięci,
jak w szufladzie pożółkłe listy
była ona, pachnące jej włosy i
mały kamyk błękitny jak jej oczy
Kamyk trzymany w pamięci odżył dziś i
wystrzelił jak salwa armatnia jak huk wielu dział
ten pogłos roznosi się w moim sercu
tak bym jej znowu chciał
Spoglądam na obraz, ten warkocz luzem rozplątany

Autor:slonzok
Bolesław Zaja

autor

slonzok

Napisany: 2023-01-15 Dodano: 2023-01-15 07:37:34

Ten wiersz przeczytano 429 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Na dzień dobry

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie