W zadumie
Smutno mi dzisiaj,
czy czymś zawiniłam?
Ogromna nostalgia,
we mnie wstąpiła.
Zabrała mi uśmiech
nic w zamian nie dała,
ukradła tez radość,
i z tego się śmiała.
Obojętność słowa,
niezebrane myśli,
tęsknię za wczorajszym
i kimś bardzo bliskim.
Nawet zły wiatr rozwiał -
wszystkie łzy ronione
a w sercu wciąż dławi,
to wspomnienie o Niej.
Niebo cię zabrało
do siebie o zmierzchu,
mi zostało łkanie
z zapaloną świeczką.
Więc cichą modlitwą,
żaląc się znów Bogu,
idę tą alejką
do twojego progu.
autor
Ola
Dodano: 2014-10-03 19:29:36
Ten wiersz przeczytano 3987 razy
Oddanych głosów: 119
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (111)
Wzruszająco Olu, trzy ostatnie strofy podobają mi się
najbardziej, jeśli tak można powiedziec o wierszu
mówiącym o śmierci i tęsknocie.
Ostatnią strofę odczytuję :
Więc z cichą modlitwą,
Zaląc się znów Bogu
idę tą alejką
do do twojego progu.
Pozdrawiam ciepło !
Dobrej nocy Wandziu. Pozdrawiam
Dobrej nocy Wandziu. Pozdrawiam
Piękny wiersz pełn tęsknoty i smutku Wspólczuję Ci Olu
Ja znam ten stan i te klimaty ...
Serdecznie pozdrawiam Oleńko życząc utulenia :)))
Piękny wiersz pełn tęsknoty i smutku Wspólczuję Ci Olu
Ja znam ten stan i te klimaty ...
Serdecznie pozdrawiam Oleńko życząc utulenia :)))
Dziękuję Yvet. Pozdrawiam
Miłego wieczorku kosmaty. Pozdrawiam
melancholijnie, ładnie, pozdrawiam:)
czuc naprawde tesknota,
Wiec duzo ciepla zycze
pozdrawiam
Miłego Grażynko Sieklucka
Pozdrawiam Tomku
miłego wieczorku Grażynko (graynano)
Wszystkim bardzo dziękuję
Ach weno, mam za daleko na Grób mojej Mamy, też bym
taki liścik zostawiła. Pozdrawiam serdecznie
Mam też do Ciebie prośbę. Jeśli chcesz coś pisać pod
moimi tekstami, rymowankami czy jak tam je nazwiesz,
to niech to będą komentarze ściśle związane z tym co
stworzyłem (krytyka lub pochwały). Natomiast jeśli
chcesz coś prywatnie, to na mojego mail'a. Oto on:
kaniewskikrzysztof@onet.pl Nie zaśmiecajmy sobie
prywatami.
Olu, przeczytałam twój smutny wiersz i pomyślałam o
swojej mamie. Wczoraj byłam na jej grobie, napisałam
kolejny liścik i wcisnęłam głęboko w szparkę przy
chodniczku. Magnolia przekwitła, smutek mnie ogarnął.
Pozdrawiam serdecznie :)
Oleńko, pięknie u Ciebie choć smutno ale doskonale
Ciebie rozumię bo mnie teź dopada taka tęsknota za
moją mamą. Pozdrawiam Ciebie bardzo cieplutko:)
Piękny, wzruszający wiersz.
Przytulam Cię mocno Olu.
U mnie też o Matce.
Pozdrawiam serdecznie.
Ukojnej nocy.