Zagubiony śpiew ptaka
Stan zapalny
w tkaninie moich wspomnień.
Puste godziny,
jak ostra krawędź rzeczywistości
zmuszają się do przodu.
Miejsce za teraźniejszością
w otchłani cieni, piaskowanie brudnych
chwil myśli.
Przykuta do normy,choć
trudno zobaczyć,
wszystko to między nami.
Głęboki sen
drży gdzieś w mojej piersi
jak zagubiony ptak śpiewający
schwytany przez serce.
autor
Mirabella
Dodano: 2022-10-03 09:24:24
Ten wiersz przeczytano 580 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
Ciekawa refleksja oraz metafory, pozdrawiam ciepło.
Smutny ten śpiew zagubionego ptaka. Życzę radosnych
śpiewów i pozdrawiam serdecznie.
piaskowanie brudnych myśli - bardzo oryginalna i
ciekawa fraza. U Ciebie zawsze perełki. Ślę uśmiechy
:):)
Witaj
Metaforyczny tekst o życiu w klatce isniejących norm.
Przesyłam ukłony Mirabello.
Świetny, metafory miłe.
Głos mój i szacun jest twój!!
z przykuciem do norm coś jest na rzeczy.
Zagubiony śpiew ptaka kojarzy mi się z syndromem
zagubionej duszy, która poszukuje swojej bliźniaczej
duszy...
Miłego dnia :)
Ciekawy wiersz +