** Platonicznie **
Z dna szuflady... Platoniczna miłość jest jak złota rybka … marząc o głębi oceanu... uwięziona w szklanej kuli.
Nie może spać...
Każdej sekundy szkoda.
Pod powiekami mroczna czeluść
wciąż daje znać o udręce.
Ustom sucho -
rwą się pocałunków spragnione.
Kolejna chwila stracona,
gdy nie czują ciepła jej ręce.
Źrenice goryczą zroszone
na próżno szukają odbicia.
Serce zwiotczałe
ostatkiem sił szlocha.
Wsłuchana w arytmię
zagryza wargi do bólu.
Nie chce zbudzić i krzyknąć,
że tylko ona kocha.
autor
nureczka
Dodano: 2018-03-15 13:32:04
Ten wiersz przeczytano 3132 razy
Oddanych głosów: 81
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (100)
https://pl.wikipedia.org/wiki/Mi%C5%82o%C5%9B%C4%87_pl
atoniczna#/media/File:Zamacois_y_Zabala_004.jpg
Kocham - nie dotknę, bo jesteś święta,
miłość zamknięta w złotych pętach.
Pozdrawiam Nureczko, wyidealizowana miłość, gdzież
takiej szukać?
Miłość miewa różne oblicza... Pozdrawiam serdecznie
+++
Interesujące z Miłością, aczkolwiek w swej treści
bardzo wymowne, pozdrawiam :)
nieodwzajemniona, w odosobnieniu, samotnie powoli
umiera
pozdrawiam :)
Taka raczej boląca miłość bez doznań i dotyku ,
pragnienia schwowane w kuli nie do przebicia .Bardzo
ładny wiersz :) Serdeczności nureczko ...
To wiersz ku przestrodze, bo taka miłość to jedynie
udręka.
Dziękuję za poczytane Bronisławo, Piwonio i
obywatelu69 :)
Witaj. Milość platoniczna, może być jednostronna, ale
istnieje w innej wersji, kiedy obie strony kochaja się
ale nigdy nie wkroczyły na drogę fizycznej
manifestacji uczuć.
Moc serdeczności Nureczko.
Bardzo ładnie. Pozdrawiam nureczko.
też bywa taka miłość
pozdrawiam:)
świetny, pozdrawiam