** W wilelkim smutku, samemu..*
A gdyby tak spróbować
Wznieść się w górę jak ptak
Własne skrzydła wypróbować
I nie myśleć, że coś idzie nie tak
A gdyby zachcieć dotknąc nieba
Pogrzać się przy słońcu
Choć nie jest to potrzeba
Ale i tak go dotkniesz w końcu
A gdyby w nocy ukraść gwiazdke
Nieba ją pozbawić
I mieć szczęścia choć namiastkę
I móc się z nią zabawić
A gdyby tak pomyśleć o swoim życiu
Wyznać miłość, wyciągnąc ręke do wroga
Nie płakać wciąż w ukryciu
Bo życie to zbyt długa droga
W wielkim smutku
Samemu się ją przechodzi
I wielkim smutku
W samotnośći się z niej schodzi.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.