[a to reżyser ustala ponoć i...

a to reżyser ustala ponoć i akty i sceny
narzuca nam czyny i mnoży problemy
i mija nas bokiem aktorska trupa
omija nas wszystkich, a na co im sztuka?
kurtyna opada z szelestem papieru
gdy nie ma człowieka - to nie ma problemu
scenarzysta wypija ostatni kieliszek
dopisał akt smutny - zagrajmy ciszę
i jeden z drugim aktorzy obrzydli
kładą się martwi na dywanie z liści
jesienne milczenie w świetnej obstawie
film o dwójce trupów leżących na trawie
gasną już światła, kamerzysta krzyczy
cięcie! akcja! - lecz wszyscy grają scenę ciszy

autor

Czkawka

Dodano: 2007-09-22 00:03:47

Ten wiersz przeczytano 407 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie