Ale chwile przeżyły
Zostawili nas w błocie,
Buciorami wdeptali.
Czas upłynął, w istocie,
Ale trwać chce gdzieś w dali.
Być miłością tulony,
Bliskim twarzom otwarty.
Nie, jak sen pogrążony,
Nic nadziei nie warty.
Ziemia brudna wciąż kryje,
Tajemnice szalone.
Życia kiedyś niczyje,
Dziś pamięcią chronione.
Zostawili nas w biedzie,
Mrok zalega pokłady.
Lecz winniśmy to wiedzieć,
Kto dopuścił do zdrady.
Komu będzie śmierć znaczyć,
Szlak pokutą wysłany.
Zawsze można wybaczyć,
Akt nie został spisany.
Zostawili nas w błocie,
Bez maleńkiej mogiły.
Czas upłynął, w istocie,
Ale chwile przeżyły.
autor
Grand
Dodano: 2010-05-25 12:59:09
Ten wiersz przeczytano 541 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
Ciut ciut zabrakło i byłby perfekcyjny, siedem sylab
prawie w każdym wersie , ale i tak jest znakomicie,
pozdrawiam:):):)
historii karty głupio sie zmieniają , kiedyś bohater
dzis zapomniany i na odwrót :)
witaj, czas upłynął ale pamięć i dowody zostały.
pokuta jeszcze nie spełniona.
Ładny wiersz, pozdrtawiam.
jeśli pamięć trwa, trwa życie