analogia
zirytowany pies
skomli przy nodze
krzesło poruszyło się
znów tylko po herbatę
zresztą i tak zostało
tylko żarcie dla kotów
zbyt wierny by wyczuć żart
ufnie czeka na swoją kolei
niespokojny ruch przy drzwiach
ujadanie na obcy świat
i cierpliwa ja przy słuchwce
czekam aż zadzwonisz
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.