Anielskie Noce

I.

Coś w trawie szemrze
Blask się oddala
Poświata księżyca
Hipnotyzuje, zniewala

Wilgotny dywan
Dywan zapłakany
Od kropel rosy
Lśnią leśne polany

Po elizejskich pół
Niezmierzonej przestrzeni
W teatrze wyobraźni
Tańczy balet cieni

Trzymają się za ręce
Niewidzialni aktorzy
Każdy ma swa rolę
I zaraz ją wyłoży

Pierwszy liści drżeniem
Wskaże niebo rozgwieżdżone
Drugi wiatru westchnieniem
Poruszy zwartą drzew koronę

Trzeci wrzuci kamyk
W niezmąconą taflę wody
Plusk i już cisza…
Rozkwitły rajskie ogrody

Ostatni wiosnę w sercach
Zasieje niespodziewanie
A z nią ogień miłości
Niech płonie nieprzerwanie


II.


Tu srebrzy się rosa
I kwiaty rozkwitają
Jak za dotknięciem różdżki
Wzlatują ciche słowa

Tu rozłożyste paprocie
Wyciągają do mnie
Długie, zielone pędy
Łzami zroszone

Mokrymi liśćmi całują
Suche usta i powieki
Delikatnie obejmują
Kołyszą, usypiają

Tu jaśminowe marzenia
Podrywają się do lotu
Minione pokolenia
Śnią sny o potędze

Tu spokój i cisza
Snują się jedwabne pajęczyny
Moich anielskich nocy
Dojrzewają słodkie godziny

autor

Bohun

Dodano: 2007-02-02 03:15:09

Ten wiersz przeczytano 707 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie