(Auto)grafomanka
Śmiejmy się czasem z siebie :)
Mizdrzy się przed ludźmi, z uczuć
rozbiera,
niesiona fantazją, albo nazbyt szczera
kilka rymów złoży, bezskrzydła chce
latać,
za ciężka, by wznieść się ponad krańce
świata.
Nowe wersy tworzy, niewielka to sztuka,
bzdurnymi wierszami pragnie kogoś
wzruszać,
namawia na podróż po jałowej glebie
wierszami kierując myśli na siebie.
A kiedy wieczorem ze sobą rozmawia
jest tkliwa i miękka, z liryką rozprawia
wrażliwa kobieta z ludzkimi troskami,
zwykła, nie-poetka z prawdziwymi łzami.
autor
Biala dama
Dodano: 2010-11-09 12:15:45
Ten wiersz przeczytano 813 razy
Oddanych głosów: 15
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (9)
Biała damo:)) myślę prawie tak samo:)) Fajny wiersz
wyszedł. Ekstra!!! Pozdrawiam Autorkę.
Damo i za to ciebie lubię - za szczerość i madrosc
słowa...b.dobry wiersz.
"wrażliwa kobieta z ludzkimi troskami" odważnie
piszesz i z humorem :-)
"zwykła, nie-poetka z prawdziwymi łzami." poeci płaczą
sercem...duży plus:))
Wiersze pisze się z potrzeby serca , czasem dla
innych ludzi, a gusty ich są różne. Czasem bardziej
podoba się skromny wiersz, niż trudna , udziwniona
poezja. Pozdrawiam.
Napisałabym ten tekst w pierwszej osobie. :))
Czyli na koniec wyszło, że każdy może być poetą:)...
Pozdrawiam
Wiersz troszkę przekorny w duchu satyrycznym ale ma
też swoją romantyczną, opartą na kobiecej delikatności
i wrazliwości nutę. Chociażby trzecia zwrotka a w niej
: "wrażliwa kobieta z ludzkimi troskami
zwykła, nie-poetka z prawdziwymi łzami."
Bardzo mnie się to zakończenie podoba.
"wrażliwa kobieta z ludzkimi troskami
zwykła, nie-poetka z prawdziwymi łzami."
Pięknie napisane
pozdrawiam(+