Bestia.

Znów marzyłem, że czytasz mój wiersz.
Miałaś łzy w oczach i przygryzione usta.
Krople spływały po ciepłych policzkach,
by rozbić się o białą taflę kartki.

Znałaś wszystkie słowa i rozumiałaś wariata,
którego nigdy o szaleństwo nie podejrzewałaś.
Śmiałaś się, bo słowa moje nie musiały być
jak splątanie ciernie w brudnym śniegu.

I gdy ostatni łza wsiąkła w cienki papier,
pomyślałaś, że wtedy mogłaś dać mi szansę.
W końcu bestia też nie umie być samotna.
Nie ma życia, nie ma bestii w żyłach już.

autor

nikt

Napisany: 2008-05-30 Dodano: 2008-05-30 14:51:14

Ten wiersz przeczytano 690 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie