Bez fantazji, oraz marzeń
W jakimż stanie trzeba być,
Kiedy człowiek chce wciąż żyć.
Zamiast umrzeć jak los każe,
Bez fantazji, oraz marzeń.
Wyjątkowo się upiera,
Chociaż śmierć chce go zabierać.
Zamiast oddać zgrzebne ciało,
I tak dosyć się nagrało.
Nawet walczy, choć nie umie,
Wówczas śmierć brzmi nazbyt dumnie.
Nawet błaga chcąc litości,
Gdzie u śmierci stan miłości.
Jeszcze żebrać chce o chwilę,
Zanim złożą go w mogile.
O sekundę, bo coś musi,
Tak go jeszcze życie kusi.
W jakimż stanie trzeba trwać,
Kiedy musi się tak bać.
Zamiast umrzeć jak los każe,
Bez fantazji, oraz marzeń.
Komentarze (3)
Interesujący, refleksyjny wiersz.
A czasem jest ułańska fantazja, ona na pewno jest w
Tobie :)
czyż może być coś wspanialszego niż życie? Dlatego
bronimy go rekami nogami...
Wala życia w człowieku jest ogromna. Tam, gdzie
lekarze kładą krzyżyk na skuteczności leczenia, nieraz
okazuje się, że pacjent wbrew wszystkiemu - żyje.
Pozdrawiam majowo