Bez miłości

życie dla innych ma swój sens

Życzę Ci jednak choć kropli miłości i lawiny poezji
radosnej.

W swoim pisaniu , znajdujesz ukojenie jak wiekszość z
nas , a piszą żyjesz dla innych ,dając całą siebie w
swojej poezji. To ważne ,żeby dzielić się sobą , bo
przecież jesteśmy tyle warci ,ile dajemy innym. Wiersz
na + .Wiosenne promyki dla Ciebie .

Doskonale rozumiem to, ze szukasz ukojenia,
pisząc.Czasami samotność bardzo doskwiera. Pozdrawiam
serdecznie.

Bardzo fajnie! Ja żyję dla siebie, bo gdyby było
inaczej to nir robilbym tego co lubię, a to m.in.
pisanie! Pozdrawiam!

dziękuję za zainteresowanie moją bazgraniną - święta
racja, że przy nieszczęśliwie ulokowanych uczuciach
bądż fatalnym ich zakończeniu - wiersze są chyba
najlepszą terapią... ja swoje traktuję właśnie w ten
sposób - autoterapeutycznie... pozdrawiam :)

Krótko i jak ładnie:) Pozdrawiam.

Przecinki używamy w zdaniu złożonym, tu takiego zdania
niema . Ładna miniaturka . W wierszach często szukamy
ukojenia, właśnie . Co do komentarzy, to moje zdanie
jest takie, " wiersz powinien sam się obronić " .
Pozdrawiam :)

Słońce figlarnie zagląda w twoją samotność, pragnąc
przywołać wspomnienia, dziś smutna, sama - z dala od
innych w aureoli zapomnienia.
Kochałaś i pragniesz miłości od nowa- chcesz się nią
nasycić, jesteś zamknięta w swoim domu- nie słychać
głosu dzieci.
Zamartwiasz się, chcąc żyć tylko dla innych, czy oni
potrzebują zmartwioną, zbolałą -oni zyja od Ciebie z
oddalą.
Smutne są twoje wiersze,ta samotność to dopinguje-
bardzo bym pragnął zmiany, by zaiskrzyła iskierka
ktora pomiłujesz.
Takich iskier samotnych jak ty sama, jest wiele,
pragną jak ty odejść od solowego jedzenia śniadania,
chca być razem z innymi przy stole, by było wesoło i
wiele gadania
Szukasz damo czarowna istotko ukojenia, chciałbym by
na chwilkę kiedy mnie czytasz, odeszła od ciebie ta
chandra w niebyt zapomnienia .
Pozdrawiam, podejdź do swego okna - idę do Ciebie,
poznasz mnie, mam z sobą naręcza kwiatów

pięknie w kilku słowach ...pozdrawiam ciepło

Prawdziwe metafory tego wiersza....!+

Niestety można tylko szukać ukojenia, bo zastąpić się
nie da. Bardzo prawdziwa, śliczna miniaturka mimo, że
osnuta mgiełką smutku. Ciepło pozdrawiam, też
"uciekająca".