Bezcenny odmieniec

O nadzwyczajnym włosku, co to mi w połowie odleciał, ale i tak długo trwał, jeśli pomyśleć, że dziennie zrzucamy ok. 0,5kg. skóry.

Moje czarne przyjaciało odejść ode mnie zechciało
Rękę mą swym włoskiem majdało
Dziecinną śmieszność w sobie zawierało
Wśród społeczności jemu podobnych;
najdalej wyrastało,
tam gdzie inne włoski porastają moje ciało
Wierzyć się nie chciało,
że takiego wariata z ramienia na świat wydało

Choć sam jestem wariatem na tle mego otoczenia
i zadaję sobie ciągłe umęczenia,
rozważając u charakterologa te zażalenia,
to tego włoska dażyłem dużą dozą uznania,
pielęgnowania i dumania nad podziwiania

Bronił się pieprzykiem od terytorium reszty skóry
Jej konwencjonalnych włosków postury
Błyszczał swą gęstą króczoczarnością
Górował znaczną odmiennością

Tragedia, jakich mało...
ale jeszcze pół jego okazałości zostało!
A jego kod geny zapisały;
wyrosnąć mu dadzą na pieprzone pole chwały

I z tym szykiem: włoskiem i pieprzykiem,
oddana im chwała tym wierszykiem

autor

uUulotny

Napisany: 2007-04-27 Dodano: 2007-04-27 13:00:50

Ten wiersz przeczytano 625 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Ciało

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie