Bliżej obłoków

Dobry,wymowny wiersz,
piękne wersy zakończenia,te zastygłe okulary bardzo mi
się podobają.
Pozdrawiam serdecznie:)

W krótkim utworze z dominantą samotności uwidoczniona
cała prawda.Pozdrawiam.

w samotności się skrył, jak na niebie gwiezdny
pył...zadumałam się. Lubię czytać Twoje wiersze, widzę
w nich cząstkę siebie...pozdrawiam :)

może jeszcze ktoś tam gdzieś czeka...ważne by odnaleźć
właściwą drogę

Urocze, ciepłe i mądre przesłanie...

samotność to nasz cień, błądzimy do końca....ale warto
szukać i iść dalej...będziemy bliżej obłoków, słysząc
dźwięki własnych kroków....pozdrawiam ciepło lisci
szelestem...;-)))

samotność osłabia toteż walka przychodzi z trudem i
gdy strata znak budzi się czasem w niespełnieniu
Wiersz przejmujący Pozdrowienia :)

Przejmujący wiersz...

Iść z duchem czasu na szkiełka kontaktowe wymienić
:):))

interpretacja wiersza może być różna wszystko zależy
co komu w duszy gra , mnie on sie podoba :)

zastygły okulary z powodu braku wiary, tak to już jest
jak się niedowiarkiem jest (jest - jest).

A może odwagi nie brakuje, to i tak zwykły ludzki
znak, czym bliżej obłoków - ciekawy wiersz...można
podumać...powodzenia

,,taki zwykły ludzki znak", a mówi tak wiele.
Pozdrawiam!