Brakuje sił
wspinała się
na szczyt życia
ciężar
który ją przygniata
zwala z nóg
co rusz się potyka
i myśl ta uporczywa
zakończyć to
brakuje sił
miłości
nie potrafiła zatrzymać
czy warto było
być trzciną na wietrze
życie jest okrutne
wystarczy sekunda
nie ma skrzydeł
jeszcze parę metrów
nawet nie poczuje
wewnątrz ktoś krzyczy
to był błąd
uczucia między kłamstwem
a prawdą lawirują
jak wir rzeki
coraz głębiej wciąga
sama z sobą walczy
chmury ustępują
przejaśnia się
pierwsze promienie
dają nadzieję
i ten głos wewnątrz
donośnie woła
kocham kocham kocham
to on
zawróciła jak szalona
prosto w objęcia
tak blisko była końca
sekundy
i wszystko tracisz
Autor Waldi
Komentarze (17)
Takie jest życie nie często jest tak że brakuje się.
silny wiatr trzciny nie złamie za to potężny dąb może
wyrwać z korzeniami
podobnie jest z miłością, która zawładnęła sercem nie
da się jej obezwładnić i wykorzenić
pozdrawiam :)
...pierwsze promienie
dają nadzieję! Podoba mi sie optymizm.
Mocna refleksja... Pozdrawiam serdecznie.
-- oj, dobrze się skończyło, a już się bałam, że...
-
Wiersz pobudza do głębokiej zadumy nad życiem.
pozdrawiam waldi
Dramatycznie relacjonujesz. Odetchnęłam w końcówce.
Zakończenie życia nie daje szans na nowe możliwości,
na nowe zdarzenia.
Pozdrawiam serdecznie :)
Ileż to razy kończy się życie, bo ktoś nie zdążył
zawołać po imieniu... Wiersz z zycia wziety,
pozdrawiam Cię przyjacielu :)
Przejmujący. - Dalej kroczek w krok za Kazią. - bo
zmusza do zatrzymania: pokazuje dramat od srodka duszy
bo tam jestjego istota i miejsce akcji. - I od niej
poczynając - trafia do umysłu.
Pozdrawiam Waldku:)
Zatrzymał... bardzo na TAK!
Piękny wiersz, zadumałam się.
Serdecznie pozdrawiam :)
Piękny refleksyjny wiersz. Uważam, że miłość daje siłę
i nadzieję. Pozdrawiam serdecznie, wysyłam moc
serdeczności i uśmiechów na każdą chwilkę.:)
Mądra refleksja Waldku... czasami brakuje sił... ale
człowiek jest dość odpornym ssakiem :-)
Pozdrawiam
Po wpływem ciężkich przeżyć niektórzy, czasem,
decydują się na rozpaczliwy krok. Na szczęście tym
razem instynkt życia okazał się silniejszy.
Piękny wiersz. I tum się zadumał... Bo chciałem
napisać coś mądrego, ale Twoje słowa przerastają moje
grafomańskie umiejętności... :(
Dlatego Ty pisz, a ja będę czytał.