Butelka

Papierośnica prawie już pełna,
butelka pusta szuka utraconego sensu.
Nie mówię już tym samym głosem,
nie mogę jej pocieszyć,
choć spiłem jej marzenia.
Jest pusta,
czyżby znów to nie była ta.
Przyłapana na półce,
późną godziną w monopolowym.
Skradła tyle chwil,
bezlitośnie obijając moje ciało,
od ściany do ściany.
Byłem niezniszczalny,
byłem niepokonany
I cisza,
nagle cisza,
sam z nią stałem,
marzenia wyparowały,
potłukły się spadły.

autor

lornez

Napisany: 2013-05-03 Dodano: 2013-05-06 23:41:03

Ten wiersz przeczytano 741 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie