BYWA TEŻ TAK

Prawdziwa perełka szermierki słownej (zwłaszcza we
fragmencie o krukach i skowronkach), celna pointa -
tak trzymać

Tak sobie czytam no i dobre wiersze są. Kurcze nie
przepadam za komentowaniem i zawsze ciężko mi coś
napisać do jakiegoś konkretnego wiersza. Bo wiersze
się powinno przeżywać a nie rozkładać na czynniki
pierwsze.

jak można zawieśc się na drugiej osobie, jak trudno
wytłumaczyć ten zły postepek ,Twój wiersz znakomicie
opisuje właśnie ten , niedający się czasem wytłumaczyć
wątek zdrady .

Tym razem wierszem mnie zachwycasz....
I nie bój się miłości, choć tak ona trudna...
I tylko nią, niech życie chce tryskać....
Bo bez niej życie umiera, a chwila próżna

ula2ula czy twoj wiersz jest o facecie co chcial cie
za kochanke, bo byl zonaty itd?
Bravo dziewczyno!

Jednak ta miłość była doniosła, dała Ci skrzydła
podwójne nawet. Ona Ci szczęście na wysokościach,
kreśliła łukiem ramion otwartych. W przyjaznych
kręgach wśród wodnych luster, dostrzegłaś duszy
własnej urodę. Mogłaś bezpiecznie w ramionach zasnąć i
nie zgubiłaś śladów nad wodą. Poiła kroplą, esencji
szeptów, takich, co rankiem śladami gonią
gdzieś pod rzęsami w obrazach modrych. W zachodzie
słońca patrzyła w oczy, by Twe minuty były zabawą.
Tanecznym pląsem, w wiecznym uśmiechu rozplątywała
dawniejsze węzły…Szeptałaś w gwiazdy: ,,byłeś
tym pierwszym, co wdzięcznie podał na dłoni
SZCZĘŚCIE…”Rankiem powiewnym wietrznym
zygzakiem, kreśliła linie w górnych przestworzach, i
zapłonęła w łunie tak krwawej, że ametysty rozkwitły w
różach. Była tym wszystkim, o czym marzyłaś, wysoką
nutą , lecz przeźroczystą…Miłość zbyt krótka ,by
mogła przetrwać, burze, co żyją w uśpionych myślach.
Ostrzem wyrzutów i w wiatru świstów, spadają w
przestrzeń jak filiżanka, krucha, by mogła nie potłuc
serca! Nie rozpaść kroplach w tysiącu częściach. Lecz
teraz będzie Gwiezdna Kochanka szukać rozmarzeń innych
w Księżycu!

O jakże ładna treść... tego Twojego wiersza... W nim
pomiędzy strofami... miłość się lśni najszczersza...
Miłość lojalna warta jest... najczystszej
wzajemności... Wierności więc dowodźmy jej... a pokój
nam zagości... Na zawsze miłość taka już... może nas
uszczęśliwić... A szczęście wraz z upływem dni...
jeszcze nie raz zadziwić.

Mówić można dużo, ale czasem słowa okazują się tylko
słowami... Mimo to, jeśli była miłość, nawet tylko
chwilę, to trzeba się z tego cieszyć, bo nie do
wszystkich przychodzi...

Kazda milosc jest inna, chociaz tak samo sie nazywa...
Jedna trwa mimo ciszy slów, inna konczy sie, chociaz
slowa plyna. Wszak nie w slowach milosc sie zawiera, a
w czynach i oczywiscie lojalnosci. Nie kazdy potrafi
tak kochac. Jeden sie bardzo boi, drugi nie ma zasad i
wie, ze nie zamierza trwac na stale. Bywa róznie.
Smutny pelen rozczarowania wiersz...

Tak..tak wielu dzisiaj sprzedawców słowa, by choć to
jabłko ugryść...ale gdy słowa mają wyrazić to co w
sercu dojrzewa, to sztuka prawdziwa.
Żyjemy w świecei słowa-kłamstwa, słowa-kamuflażu,
słowa-olbrzyma, ale to wszystko razi pustką, gdy za
nim puste dłonie...+

Zgadza się - cóż po słowach nie podpartych uczynkami ?
Szczęście w miłości polega na talencie do przyjażni-,
a tego w niej często za mało...

OOO! dziś to Ci się udał ten wiersz. Szkoda tylko, że
im gorzej człowiek się czuje tym lepiej pisze.
Jeśli mogę coś zasugerować, to w ostatniej zwrotce
jest jakiś dysonans. Sama będziesz wiedziała co z nim
zrobić, i z moim marudzeniem...

Tak, bywa też i tak... Wczoraj jest przeszłością...
Dziś jest czasem, który możemy zmieniać... by była
przyszłość. Dobrze napisałaś, że prawdziwość Uczucia
nie jest w słowach, których notabene my poeci używamy
dużo, tylko w lojalności i wielkim oddaniu. A jednak z
Miłością tak już jest, że potrafi trwać chwilę, albo
wieczność... Czy ta, która trwała chwilę nie była nią?
Może się okazać, że to była TA jedyna chwila.