Cappucino…..

Nasz mały domek z tego by słynął,
Że piłoby się w nim cappucino.

Wśród obrazów i zdjęć na ścianach,
Roznosiłby się odgłos bulgotania.

Obok figurek z masy solnej wypiekanych,
Stałoby mleko do wyrabiania piany.

W kuchni przy lirycznych Marii Jopek słowach,
Kipiałaby romantycznie zupa fasolowa.

I kiedy gość jakiś przyszedłby z nowina,
Piłby, jeśli lubi, w filiżance cappucino.

Na serwecie kremowej, robionej szydełkiem,
Leżałby ciepły drożdżowiec z masełkiem.

Z nutkami Bacha, z wąsikami z piany,
Siedziałbyś w fotelu, pięknie zasłuchany.

A wieczorem w sypialni, zgięta nad dzieciną,
Usłyszałabym najczulsze:,, może cappucino?’’

Kiedy mrok już otulałby nas lekką mgiełką,
Zasnęłabym okryta puszystą kołderką.

Zasnęłabym szczęśliwa, z bardzo błogą miną.
Ja- kawa, Ty- pianka , nasze cappucino.

*

autor

ROZTRZEPANA

Dodano: 2005-06-08 16:04:39

Ten wiersz przeczytano 493 razy

Oddanych głosów: 18

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie