Chwile słabości....

I znów powracają chwilę
Gdy bezgranicznie tęsknie
Jesteś dalej niż o jedną milę
Coraz częściej płaczę pięknie

Odnajduję w nim Ciebie
Lecz on jest nie do osiągnięcia celem
Często robie rzeczy wbrew siebie
Przestaję być swoim przyjacielem

Tuliłeś mnie do snu,
byłeś zawsze i wszędzie
jak ciepły wiatr tam i tu
„Roska zawsze dobrze będzie”

Tak pragnę z Tobą gonić się
Pośród tych słodkich chmur
Lecz śmierć nie stara się
Nie pozwala mi uderzyć w betonu mur

Mam już dość, chce ustabilizować sensownie się
Ale z osobą przeze mnie kochaną
Jeśli to nie uda mi się
Zabiję moją duszę przez życie miotaną

Choć w mojej cichej nadziei
Modlę się by z ręki wypadł nóż
By zdążył ktoś na czas
I rzekł : „ Toćka będzie dobrze już”

Przytuli mnie i otrze łzy
"Maleństwo, coś Ty zrobić chciała?"
I znów w graniu znajdę sens
A on sprawi bym o złych myślach zapomniała...

autor

Toćka

Napisany: 2006-11-11 Dodano: 2006-11-11 11:39:20

Ten wiersz przeczytano 436 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie