Ciągłość przeobrażeń

Pomocną dłonią ogarniam przestrzeń
Moc niecnych dążeń zniewala pamięć
Swą jałmużnę dostarcza dzień
Wiele na świecie pamiętnych zajęć

Cząstka półmroku odsłania dystans
Kontrast zespala ciągłość obrazu
Na twarzy został wyraźny grymas
Wygląd zaistniał magią wyrazu

Stwarzam i zmieniam wygląd zewnętrzny
To ustawiczne wejrzenie dnia
Któż może zewrzeć obraz bajeczny
Drzewo odsłania dostojność pnia

Cała kraina to pasmo zmian
Pamiętna ciągłość życia ogniwa
Można odsłaniać pojęcia kłam
Na końcu życia czas tego żniwa

Epoka jaźni pojęciem względnym
Kontury życia wyrazem drogi
Któż może dostrzec okiem pokrętnym
Sens przeobrażeń - sprawcze wymogi

autor

Zbigniew_Dumowski

Napisany: 2012-09-01 Dodano: 2012-09-01 14:24:53

Ten wiersz przeczytano 406 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie