Co mi tam...
Co mi tam gorycz...wszak kiedyś
przeminie,
a jeśli nie umrze wraz ze mną.
I niczym ptak w niebiosa sine,
wzbije się razem z duszą płomienną.
Co mi tam rozpacz...kiedyś łez zbraknie,
i już nie będę mógł rozpaczać.
Wszak świat od wszystkich łez łaknie,
i każdy srebro z oczu swych wytacza.
Co mi tam smutek...już się z nim zżyłem,
on nie przerazi mnie nie zabije.
Ja się ze smutkiem narodziłem,
...i z nim przeminę.
Tylko samotność mnie ku ziemi gniecie,
krzyżem się zwala na ramiona.
Każe wędrować mi po świecie,
każdego dnia...na nowo konać.
Tylko samotność serce uśmierca,
duszę krępuje więzami niewoli.
Każe mi płakać w moich wierszach,
milczeć gdy właśnie najbardziej boli...
Andrzej Tomasz Maria Modrzyński
16.02.1994r.
autor
Gladius
Dodano: 2013-07-30 12:43:21
Ten wiersz przeczytano 1391 razy
Oddanych głosów: 14
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (16)
Piękny wiersz. Końcówka wiersza na prawdę boli.
Pozdrawiam
Dziękuję serdecznie za wszystkie komentarze i opinie:)
zefirze nie jestem żadnym mistrzem:) Szarym,zwyczajnym
człowiekiem w tłumie...Pozdrawiam:)
ten wiersz dokladnie wyraza czym jest samotnosc uklony
dla mistrza pozdrawiam :)
Ciekawa Twoja rozprawa nad samotnością... Piszesz, że
jest bardziej dotkliwa niż gorycz, smutek, czy
rozpacz, bo te przemijają. Ma różne oblicza, ale
najbardziej porażająca jest chyba ta w tłumie, czy w
związku. Czasami każdy jej potrzebuje, ale
najważniejsze, by się jej nie dac. Pozdrawiam
po nie w drugim wersie, przecinek
Samotność jest trudna,ale może to bycie z nami już
nie będzie samotnością.Pozdrawiam.
Wiersz wzrusza i poraża samotnością, mnie chwycił za
serce...pozdrawiam:)
Ach ta samotność. Bardzo na tak. Pozdrawiam
Wiersz z serii = sercowych, bo chwyta, ale poproszę o
1 przecinek, bo jego brak wprowadza w błąd. O tutaj:
"a jeśli nie umrze wraz ze mną." =
a jeśli nie, umrze wraz ze mną.
--------------
bo bez przecinka można czytać 'a jeśli nie umrze...
Bo nic gorszego od samotności nie ma, z niej gorycz,
smutek i łzy się rodzą...Smutne refleksje, ale w ładny
sposób podane...Pozdrawiam ciepło :-)
Smutna refleksja.
Pozdrawiam:)
smutny ten TWój wiersz
i samotność nie jest dobra
lecz piszac wiersz mozna z innymi podzielić sie co Nas
boli
pozdrawiam:)
też już ze smutkiem jestem zżyta ;) pozdrawiam ;)
Życie w samotności bywa smutne, na szczęście można to
zmienić.
Pozdrawiam:)
Czasami dobrze się wypłakać, wygadać, wyrzucić ten
nieznośny smutek. Napisać wiersz,uśmiechnąć się do
ludzi i jakoś lżej:
Uśmiecham się serdecznie do Ciebie- Pozdrawiam miło:)
wygadać się i dużo lżej
Pozdrawiam serdecznie