Come back...!

Oj luty, oj luty. Czemuś przestał mrozić,
czyżbyś nie chciał wiośnie sukienki uszkodzić…?
Oj luty, oj luty. Martwisz mnie okrutnie.
Tak się zachowują - najzwyklejsze trutnie.

Udziwniłeś się strasznie. Wcale nie śnieżysz…
Może wziąłeś wolne - na Seszelach leżysz.
Zażywasz tam, luty, słonecznych kąpieli
a tu, deszcz nam pada od zeszłej niedzieli.

Powiedz przyjacielu, powiedz, że mój luty
- dlaczego już zzułeś swe zimowe byty…?
Przez to wielki zamęt w naturze się dzieje.
Kogut miast o świcie - to wieczorem pieje.

A wszyscy poeci, co słowa składają,
zamiast lizać sople, to bazi szukają.
Pokręciło się wszystko, jak na karuzeli.
Wracaj do cholery z odległych Seszeli.

Wracaj, gdzie byś nie był, wracaj tu - naprędce,
żyć się dalej nie da, wszystko - w strasznej męce.
Przyczaj się kolego - gdzieś pod Nowym Dworem,
chwyć wiosnę za fraki - i skuj ją - wieczorem.

Zedrzyj suknię pstrokatą z wiosennego ciała
i zmróź ją do kości - niech pamięta mała,
że nie ma tu miejsca - nawet - sufrażystka,
póki nie usłyszy - marcowego gwizdka.



excudit
lonsdaleit





annaG - Anno! Na Odyna! Któż stawia
w sypialni metronom (?!)

bomi - Tak. Tak miało być w wersji pierwotnej.
Chociaż szczerze powiedziawszy, jest to erotyk
bardzo perwersyjny... więc... ;)))

14:20 Wtorek, 8 lutego 2011 - przed moimi oknami park. A w nim - trawka się zieleni i sikorki rano świergoczą swoje trele... NIE!!!

autor

lonsdaleit

Dodano: 2011-02-08 14:24:24

Ten wiersz przeczytano 661 razy

Oddanych głosów: 17

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Erotyk

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie