credo
wsłuchany w szept paciorków
Miłujący Bólu
ponad wszechmocą synaps
gołębimi skrzydłami
przytulasz strapienie
uczysz
jak wierzyć nadziei kiełka
autor
MEG
Dodano: 2013-09-02 19:47:09
Ten wiersz przeczytano 2891 razy
Oddanych głosów: 44
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (58)
I to jest to credo. A wiara czyni cuda.Pozdrawiam
Piękny...
wiara czyni cuda-pozdrawiam serdecznie
Z kiełka nadziei plony radości:)
Serdecznie pozdrawiam :)
Gdy ból do złego kusić się stara,
z ziarnka nadziei rodzi się wiara!
Pozdrawiam!
Pomysłowa refleksyjna miniaturka na temat mocy wiary.
Pozdrawiam
Od góry do dołu piękny wiersz. Smutna zawsze się u
Ciebie zatrzymuję i nie żałuję. Jest co czytać-:)
Pozdrawiam
Kochana jesteś Małgosiu, bardzo Ci dziękuję:***
Tobie też Dobrej nocy, snów cudnych, niestrasznych...
i samych miłych chwil codziennie:))
Dziękuję Danusiu.
Jak widzę Cię na Beju, wiem, ze wszystko dobrze..
Śpij spokojnie dziś...
Twoje wiersze zawsze mają w sobie jakąś tajemnicę...
potrafisz zatrzymać Małgosiu, sprawić żeby kończąc,
chciało się znowu wrócić do początku...
Mój szacunek dla Ciebie:)))
za całokształt, wiesz:***
Dobrej nocy.
Wspaniale Małgosiu ,pozdrawiam
Scarlett, ty niepokorna synapso, poszumią i za Ciebie.
:)
obce mi paciorki...ale twórczość twę lubię:)
Dziękuję Basiu...
Miło Cię gościć :)