credo
wsłuchany w szept paciorków
Miłujący Bólu
ponad wszechmocą synaps
gołębimi skrzydłami
przytulasz strapienie
uczysz
jak wierzyć nadziei kiełka
autor
MEG
Dodano: 2013-09-02 19:47:09
Ten wiersz przeczytano 2898 razy
Oddanych głosów: 44
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (58)
w kilku słowach Moc wielka :-)
Zapada głęboko. Serdecznie pozdrawiam
Piękny, refleksyjny wiersz,
zatrzymuje. "Miłujący Bólu"
dajesz nadzieję.
Pozdrawiam serdecznie.
Witaj Małgosiu. Króciutka refleksja, pięknie -
Miłujący Ból. Dobranoc
zamyśliłam się, bardzo pięknie i niebanalnie.
Pozdrawiam
Bardzo mądry wiersz:)
Piękna miniaturka, pozdrawiam cieplutko
Miłujący Ból
refleksja na granicy wiary
spawasz myśli w spoinę nadziei
pozdrawiam
On najlepszym wzorem wiary.Piękna miniatura.
Chylę czoło i milczę w zamyśleniu. Pozdrawiam
Piękna miniatura..On wierzy w nas i ciągle wierzy że
nasza wiara nie zgaśnie.
Pozdrawiam.
Piękny refleksyjny wiersz . Pozdrawiam.
nawet jak jest okruszek nadziei trzeba wierzyc zgadzam
sie pozdrawiam