Czerwona przynadziejna

Ależ Ty cudnie piszesz,
Poetko, dawno powinnaś dostać złotą stalówkę, a
niektórzy mają wysokie pozycje, ale gdzie im do Twojej
poezji, ale punktów mają od groma, to duża
niesprawiedliwość, czasem ktoś myśli, że komuś
zazdroszczę punktów, to nie tak, tylko wkurza mnie, że
ktoś taki jak Ty pisze świetnie, a drugi marnie i ma
ich tyle samo, tak nie powinno być!
Sorry za moją szczerość, pozdrawiam serdecznie, fajnie
czasem móc tu zajrzeć, czasem, bo czas się kurczy i
stale go za mało :)

(:

Jedenasty wers mnie urzekł.
Pięknie.

Rozmarzyłam się ...
zostawiam muzę

https://youtu.be/QqVPPLAhAus

Pomyślnego weekendu:)

Przepiękne metafory; wiersz cudnie płynie; pozdrawiam
serdecznie.

Rewelacyjny wiersz, pozdrawiam :)

cudowny opis stanu błogosławionego :-)

Bardzo mi się podoba wiersz.Ja tam widzę wszędzie owe
rośliny ,kwiatki i bławatki...

jak tu pisać o chabrach, makach i kąkolach kiedy ich
dzisiaj nie ma w zbożach.
Ja je pamiętam, i zboże jak żywe, pełne świerszczy,
robaczków i zapachów, nawet wiatr nie tańczy z łanem ,
tylko go kołysze---dzisiaj jest tylko produktem

Piękny wiersz z cudnymi metaforami;)pozdrawiam
cieplutko;)

Pięknie, myślę jak kaczorek...:)
Pozdrawiam serdecznie Ewo:)

pięknie. miło było zajrzeć do Ciebie. Pozdrawiam.

Piękny subtelny skłaniający do marzeń.Pozdrawiam:)

Przepięknie i bardzo ciekawie wkomponowałaś super
metafory w tematykę wiersza.

Moc pozdrowień zostawiam.

Metafory są taką wisienka na wykwintnym torcie.
Pozdrawiam cieplutko pa :)